|
له کتێبی "امثال و حکم کردی" نوسراوه‌ی "قادر فتاحی قاضی" دا هاتووه:
وه‌کی ده‌گێڕنه‌وه ساڵێکی له سابڵاغێ چاوقوڵکه دێ، خه‌ڵکی شاری له
ترسی ئه‌و نه‌خۆشی‌یه‌ی، له شاری هه‌ڵدێن و ڕو له دێهات ده‌که‌ن.
ڕۆژێکی کاک مامه‌ند، ئاغای شه‌ختانێ، ده‌بینێ کابرایه‌کی سابلاغی
خه‌ریکه له چۆمی بپه‌ڕێته‌وه، بێته نێو دێی. کاک مامه‌ند هه‌رای لێ
ده‌کا: "بگه‌ڕێوه، مه‌یه نێو دێی، ئێمه‌ش توشی نه‌خۆشی مه‌که." کابرا
زۆر ده‌پاڕێته‌وه، ده‌ڵێ:"ڕێم بده، په‌نام هێناوه."
کاک مامه‌ند لێی ده‌پرسێ: "هه‌تا ئێستا له سابلاغێ چاوقوڵکه چه‌ند
که‌سی کوشتووه؟" کابرا ده‌ڵێ:"زۆری خه‌ڵک کوشتووه." کاک مامه‌ند نێوی
چه‌ند پیاوی ماقوڵ و به‌ناوبانگی سابڵاغ ده‌با و ده‌ڵێ: "ئه‌وانه
ماون؟" کابرا ده‌ڵێ:"به‌ڵێ، ئه‌وانه هه‌مویان ماون و هیچیان لێ
نه‌هاتووه." کاک مامه‌ند ئه‌وجار ده‌ڵێ:"وه‌په‌ڕه، وه‌په‌ڕه، ئه‌و
نه‌خۆشی‌یه شڕه خۆره، به‌وان نه‌وه‌ستاوه، به‌میش ناوه‌ستێ".
|