زاخاوی مێشک

یه‌کێ دۆستێکی زۆر موسوڵمانی هه‌بو. چاوی پێ که‌وت و وتی سبه‌ینێ له به‌یانی زو ڕا وه‌ره، میوانی شاهانه چی‌یه، میوانی خوایانه‌ت ده‌که‌م. کابرا به‌یانی زو خۆی گه‌یاندێ، بۆ به‌یانی هیچ خه‌به‌ر نه‌بو و هه‌ر به‌ یه‌که‌وه قسه‌یان ده‌کرد. نه ئاوێک، نه چایه‌ک. بو به نیوه‌ڕۆ، چێشت و خواردن خه‌به‌ری نه‌بو. کابراش له برسان هه‌ر زگی ده‌گوشی. ئاخری وه‌ده‌نگ هات و وتی:
-          کوڕه! مردم له برسان،  بۆ هیچ ناهێنی؟
-          جارێ ڕاوه‌سته تا ئێوارێ.
-          خۆ تا ئه‌و کاته ده‌مرم. ئه‌وه بو میوانی خوایانه‌ت؟ خوا به زیادی  نه‌کا ئه‌و میوانیه‌ت.
-          بۆ عه‌یبی چی‌یه؟ مانگی ڕه‌مه‌زانان له به‌یانی تا شه‌وێ زه‌واتێک ناچێته سه‌ر زار و ده‌ڵێن ڕه‌مه‌زان مانگی میوانی خوایه، منیش وتم با لاسای خوا بکه‌مه‌وه و ووه‌ک ئه‌و خوایانه میوانت ‌که‌م.