|
ساڵێک خێڵ ئه‌گاته ده‌شتی شلێر، هۆبه‌یه‌ک چه‌ند ڕۆژێک له‌وێ ئه‌مێننه‌وه باران
نایه‌ڵێ بارکه‌ن بچن بۆ کوێستان. کوێخایه‌کی ڕیش سپیان ئه‌بێ ئه‌ڵێ :"کوڕینه با
وه فێڵ بارکه‌ین وه دزی خواوه!!!" ئه‌ڵێن باشه. کابرا پاش خه‌وتنان هه‌ڵئه‌ستێ
ئه‌چێته سه‌ر گرده‌که‌و ڕو ئه‌کاته ئاسمان – ئه‌وا هه‌ورو شریخو هۆڕیشه- به
ده‌نگێکی به‌رز ئه‌ڵێ :"بار ناکه‌ین، بار ناکه‌ین، شڕیخو هۆڕت بوڕه‌وه!!"
ده‌ستیشی له خێڵه‌که هه‌ڵئه‌ته‌کێنێ و به بێ ده‌نگ پیان ئه‌ڵێ :"وه‌دۆڵا،
وه‌دۆڵا، دؤڵاو دۆڵ بۆی بڕۆن!!"
له‌و وه‌خته‌دا ئه‌یکاته بروسکه و چه‌خماخه. کابرا ئه‌ڵێ:"ئێ! کوچکی تۆی لێ
نه‌وارێ، ئه‌وه من ئێژم بار ناکه‌ین که‌چی ئه‌و تازه کوچکو چه‌خماخم بۆ
هه‌ڵئه‌کا وه شوێنمانا، وا ئه‌زانێ من درۆ ئه‌که‌م!!"
|