|
کاک ئه‌حمه‌د بازگر شتێکی ده‌گێڕاوه و دۆستێکیش هه‌ر هۆشی لێ نه‌بو و
ده‌یگوت حاڵی نه‌بوم، دیسان بیڵێوه، ئه‌ویش ئه‌م نه‌قڵه‌ی گێڕایه‌وه:
کابرایه‌ک دو هێلکه‌ی له پشت ده‌ستی گرت و به یه‌کی دیکه‌ی گوت: "ئه‌گه‌ر
هه‌ڵیان بێنی چیم له ده‌ستی دایه، بۆت ده‌که‌م به هێلکه و ڕۆن". کابراش وتی :
"جا ئه‌من ئه‌وانه چوزانم، هێندێک ڕێنوێنیم بکه."
وتی : "سپی‌یه" گوتی :" ئه‌وه توره". وتی :"نێوه‌که‌ی زه‌رده" . گوتی :" ئه‌وه
توره و گێزه‌ریان تێ بڕیوه!!!"
کابرا ئه‌و قسه‌ی بۆ یه‌کی دیکه گێڕایه‌وه و ئه‌وی دی پرسی :" باشه ئه‌وه چ
بو؟"
کابرا توڕه بو و وتی :" گو بو گو!!!" ئه‌ویتر وتی :" زه‌رده‌که‌ی ده‌زانم،
سپیه‌که‌ی چ بو؟"
کاک م ده‌یگوت ئه‌وه‌م بۆ (ا-و) گێڕایه‌وه و ئه‌ویش وتی :" کاک
م به‌له‌خه‌ره چه‌وو؟"
ئه‌من هه‌مو ئه‌و جه‌ریانه‌م بۆ (م.ش) ده‌گێڕاوه، له ئاخری دا وتی :"
کاک ئه‌حمه‌د بێله‌خه‌ره لێم حاڵی نه‌بو چ بو!!!"
|