کابرایێک له دێی خۆیان دێته دهرهوه به نیازی سواڵکردن. ئهگاته قهراخ
ئاوایی. چاوئهنوقێنێ و دهست ئهکوتێ بهردێکی گهوره ههڵئهگرێ. ئینجا ڕو
ئهکاته ئاسمان و ئهڵێ :"خوایه تۆ ڕیشێکی پان و زمانێکی لوسم بدهرێ، ئیتر
رزقی خۆم لهسهر خۆم، شهرتبێ تا به گرانایهتی ئهم بهرده، پاره
نهیهنمهوه!!!"
|