زاخاوی مێشک

مه‌لایێک بۆ حه‌ج ئه‌چو، له وڵاتی شام‌ه‌دا له‌گه‌ڵ گاورێک بون نه هاوڕێ(که ئه‌و ئه‌چو بۆ حه‌ڵه‌ب) شه‌وێ پێکه‌وه دانیشتبون. گاوره‌که ده‌ستی برد قاپێکی ده‌رهێنا و ده‌ستی کرد به عه‌ره‌ق خواردنه‌وه، پیاله‌یه‌کیشی تێ‌کرد و دایه ده‌ست مه‌لاکه. مه‌لا بێ قسه وه‌ری گرت! ئینجا گاوره‌که وتی :" قوربان ئه‌مه عه‌ره‌قێکی چاکه!" مه‌لا وتی :"به چیا ئه‌زانی؟" وتی :"قوربان، پیاوه‌که‌ی خۆمم نارده بازار وتی له جوله‌که‌یه‌کم کڕیوه، جوه‌ش سوێندی خواردووه که عه‌ره‌قێکی کۆنه و هیچ شتێکی تری تێکه‌ڵاو نه‌کراوه."
مامۆستا که ئه‌مه‌ی بیست، خێرا پیاله‌که‌ی نا به سه‌ره‌وه‌و چۆڕ بڕی لێ کرد، وتی :" تۆ که‌ری! ئێمه که باسی حدیث ئه‌که‌یین ، ئه‌ڵێین له تابعینه‌وه و تانعین له اصحابه‌وه‌و اصحاب له پێغه‌مبه‌ره‌وه. ئێسته من چۆن بڕوا ئه‌که‌م که گاورێک له پیاوه‌که‌یه‌وه و پیاوه‌که‌ی له جوله‌که‌یه‌وه قسه بگێڕێته‌وه؟ بڕوا بکه له به‌ر ئه‌وه خواردمه‌وه که ڕێگه‌ی قسه گێڕانه‌وه‌که‌م به‌لاوه به هێز و باش نه‌بو!!"