زاخاوی مێشک

له سه‌ره‌خۆشی گوندێک، هێندێک ئاغاوه‌ت له مزگه‌وتی دێ کۆ ده‌بنه‌وه و مه‌لاش قورعان ده‌خوێنێ. ئه‌گاته سوره‌تێک که ناوی پێغه‌مبه‌ره‌کانی وه‌ک ساڵح و داوود و یونس و ئیبراهیمی تێدا ده‌بێ. ئه‌م ناوانه‌ش ناوی ئاغاکانی به‌شدار له‌ مزگه‌وت بو و هه‌ر یه‌که به  فیزێکه‌وه ئه‌یانڕوانی‌یه قه‌ره‌خان که هیچ ناوی له زاری مه‌لا نه‌ده‌بیسرا و له ڕاستی دا ده‌وڵه‌مه‌نتر و به‌ده‌سه‌ڵاتتر له‌وانی تر بو. قه‌ره‌خان به توڕه‌یی له مزگه‌وت دێته ده‌ر و مه‌لا بانگ ده‌کا و ده‌ڵێ بۆ ناوی منت نه‌هێنا. مه‌لاش ده‌زانێ چ باسه، ده‌ڵێ :" قوربان، ئه‌وانه شیر و په‌نیر و خوری و ... داومێ بۆیه ناویانم وتن."  قه‌ره‌خا ده‌ڵێ :" ده‌ی زوکه تا ئابڕوم نه‌چووه بچۆ ژوره‌وه و ئه‌مجاره ناوی منیش بێنه، چی ده‌ڵێی بۆتی ده‌نێرم". به‌و شێوه به‌ڵێنی به مه‌لا ده‌دا که‌شک و په‌شم و پنیری بداتێ.
مه‌لا وه‌ژور ده‌که‌وێ و قورعانه‌که ده‌کاته‌وه و ده‌ڵێ:
انه قه‌ره خانه کلبا عزیما ( واته قه‌ره‌خان سه‌گێکی گه‌وره‌یه)
یه‌کێ له‌و ناوه ده‌زانێ چ باسه و بۆ حاڵی بونی مه‌لا ده‌کۆخێ. مه‌لاش ده‌ڵێ:
ایها المتنحنح لا تنحنح، بانا قره‌خان و عدنی بکشکا و پشما و پنیرا. نصف اللی و نصف اللک والله خیر الرازقین. ( ئه‌و که‌سه‌ی ده‌کۆخی، مه‌کۆخه، به‌ڕاستی قه‌ره‌خان به‌ڵێنی پێداوم بۆ که‌شک و په‌شم و په‌نیر. نیوه‌ی بۆ من و نیوه‌ی بۆ تۆ. خوا باشترین رزقده‌ره)